Hoe Lang Leven Varkens?

Hoe Lang Leven Varkens
Mensen zoeken ook naar Hond 10 – 13 jaar Paard 25 – 30 jaar Kat 12 – 18 jaar

Hoelang leeft een varken gemiddeld?

Vleesvarkens worden na 6-8 maanden al geslacht en zeugen vaak al na 2 jaar, omdat ze dan economisch niet meer rendabel zijn. In het wild worden varkens echter makkelijk 10-15 jaar en zijn er gevallen bekend van 20-25 jaar.

Hoe oud is een varken voor de slacht?

Vleesvarkens of ‘mestvarkens’ – De overlevende biggen worden verder opgefokt (gemest) tot slachtrijpe vleesvarkens. Gedurende een tiental weken worden ze ondergebracht in boxen op de biggen-opfokafdeling, ook wel ‘de biggenbatterij’ genoemd. Daarna worden ze weer verder doorgeschoven naar de ‘mestafdeling’, waar ze verblijven tot ze ‘klaar’ zijn voor de slacht.

Staartbijten’ 1 en ‘oorbijten’ 2 zijn typische symptomen van mentale problemen bij opgroeiende biggen en vleesvarkens. Door de stresserende levensomstandigheden in de stallen hebben de varkens de neiging elkaar te bijten, met infecterende wonden en abcessen tot gevolg. Veelvoorkomende fysieke gezondheidsproblemen bij opgroeiende vleesvarkens zijn: ademhalingsproblemen en longziekten, hoesten, buikslag, diarree, slecht groeien, gewrichtsproblemen en ‘plotselinge sterfte’.3 Fokkerijen kunnen getroffen raken door uitbraken van besmettelijke varkensziekten, met als gevolg dat alle dieren gedood en ‘geruimd’ moeten worden.

Besmette dieren zijn niet meer geschikt voor vleesconsumptie. De vleesvarkens worden vanuit de fokkerijen getransporteerd naar het buitenland of rechtsreeks naar het slachthuis. Een vleesvarken wordt beschouwd als ‘slachtrijp’ wanneer het rond de 118 kg weegt.

Hoe oud wordt een vlees varken?

Spreekbeurt over konijnen Varkens leven het liefst in groepen. Er zijn dominante varkens binnen de groep, deze varkens zijn de baas. De andere varkens noem je onderdanig. Een mannetjesvarken heet een beer en een vrouwtjesvarken noem je een zeug. Varkens worden ongeveer 12 jaar oud, maar in de vleesindustrie worden varkens veel eerder geslacht.

Hoe oud wordt een hobby varken?

Varken Hoe Lang Leven Varkens Varkens zijn intelligente groepsdieren. Wie genoeg ruimte heeft om deze dieren te houden, kan er ontzettend veel plezier aan beleven. U moet er wel voor zorgen dat u in de natuurlijke behoeften van deze dieren kunt voorzien. Hou er ook rekening mee dat volwassen dieren behoorlijk groot kunnen worden.

Ies het juiste dier voor uw situatie: lees vóór het kopen eerst of een varken het dier is dat u zoekt.

Varkens behoren tot de familie van de Suidae (varkensachtigen).
Deze familie kent vele (onder)soorten.
In deze huisdierenbijsluiter gaat het over het tamme varken ( Sus scrofa ).

Hieronder vallen het “gewone varken”, ook wel aangeduid als Sus scrofa domesticus, het Vietnamese hangbuikzwijn ( Sus scrofa vittatus ) en ‘minivarkens’ (meestal een mix van verschillende varkenssoorten).

Varkens zijn een van de meest voorkomende zoogdieren op de wereld. Het zijn alleseters die in grootte, gewicht en uiterlijk sterk kunnen variëren, al naar gelang het ras. Ze worden steeds populairder als huisdier, maar zijn niet makkelijk te houden. Helaas worden varkens vaak gekocht met de aanname dat het dier klein blijft.

Hoewel sommige varkens inderdaad kleiner blijven, wegen ook deze dieren al snel zo’n 50-70 kilogram als ze eenmaal volwassen zijn. Daarnaast ontwikkelen veel varkens gedrag dat door de eigenaar als ongewenst wordt ervaren, waaronder agressie. Dit gebeurt vooral als de dieren niet op de juiste manier gehouden worden en er niet in hun natuurlijke behoeften voorzien wordt.

Het zijn intelligente dieren en als ze zich gaan vervelen, zoeken ze zelf uitdagingen. Varkens worden gemiddeld vijftien tot twintig jaar oud. Er bestaan meer dan 60 verschillende rassen tamme varkens. Er zijn kleine, middelgrote en grote varkensrassen.

Leine rassen die hobbymatig veel gehouden worden zijn bijvoorbeeld het Vietnamese hangbuikzwijn, het Kune Kune varken en het Göttinger varken. Het Göttinger varken staat ook wel bekend als ‘minivarken’. Ze worden 40 tot 50 centimeter hoog en wegen volwassen 40 tot 60 kilogram. Raszuivere Göttinger varkens komen in Nederland nauwelijks voor.

De meeste minivarkens zijn een mix van diverse voorouders, waarbij geselecteerd is op formaat. Een middelgroot ras is het Nederlandse ras Bonte Bentheimer, dit dier wordt zo’n 75 centimeter hoog. Vrouwtjes (zeugen) hebben een gemiddeld gewicht van 180 kilogram en mannetjes (beren) van 250 kilogram.

Een voorbeeld van een groot ras is het Engelse Berkshire varken, dat volwassen wel 300 tot 400 kilogram kan wegen. Van nature leven varkens samen in kleine groepen waarbinnen een rangorde geldt. Zo’n groep bestaat vaak uit zeugen die familie van elkaar zijn en hun nakomelingen. Volwassen beren leven meest van de tijd alleen.

Varkens die samenleven, zoeken elkaars gezelschap op en hebben veel lichamelijk contact met elkaar. Het zijn aanhankelijke dieren die zich ook snel aan mensen hechten. Het zijn bovendien nieuwsgierige dieren. Ze gebruiken hun snuit om te ruiken, te graven en te wroeten.

Ze hebben een goed geheugen en leren snel. Varkens kunnen erg goed ruiken en geuren spelen dan ook een belangrijke rol in hun sociaal gedrag. Hun gehoor is zeer goed. Varkens communiceren veel met geluid. Er is veel onderzoek gedaan naar de natuurlijke behoeften van een varken. Hieruit bleek onder andere dat de huisvesting afdoend moet zijn (veilig en niet te warm of koud), een varken gezelschap nodig heeft van andere varkens, rustplaatsen nodig heeft, wil kunnen spelen en wroeten en genoeg moet kunnen bewegen.

Ook moet een varken onbeperkt schoon drinkwater tot zijn beschikking hebben en voldoende kunnen zoeken naar eten (fourageren). Dit laatste wil niet zeggen dat het varken onbeperkt eten tot zijn beschikking moet hebben, aangezien dat zou kunnen leiden tot overgewicht.

Een varken dat zijn natuurlijk gedrag niet kan uitvoeren zal ongewenst gedrag gaan vertonen. Voorbeelden van dergelijk “probleemgedrag” zijn het slopen van zaken, aandacht trekken door te gillen, ontsnappen, enzovoorts. Het kan ook dat het dier stereotiep gedrag gaat ontwikkelen. Dit is gedrag dat geen duidelijk doel of functie heeft en steeds weer herhaald wordt.

Het is een manier om met stress om te gaan. Dit gedrag heeft vaak ook negatieve effecten. Een voorbeeld van stereotiep gedrag is wanneer een varken steeds zijn neus tegen een ander varken op en neer beweegt. Minder onschuldig is staart- en oorbijten. Voorkom stereotiep gedrag door te zorgen voor een zo optimaal mogelijke huisvesting die voorziet in de natuurlijke behoeften.

Varkens zijn sociale dieren en moeten niet alleen gehouden worden.
Een varken dat alleen gelaten wordt zal zich gaan vervelen.
Sommige varkens kwijnen weg, anderen worden agressief.

Ze kunnen daarom het beste paarsgewijs of in kleine groepen gehouden worden.
U kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om twee gecastreerde beren (borgen), of een gecastreerde beer en een zeug samen te houden.

Zowel borgen als zeugen zijn makkelijk te houden. Zeugen worden elke drie weken berig en kunnen dan wel wat onvoorspelbaar, humeurig gedrag laten zien. Ongecastreerde beren zijn niet geschikt om als gezelschapsvarken te houden en kunnen gevaar voor de mens opleveren.

Ze geven een sterke berenlucht af en bakenen hun territorium af met urine.
Hun scherpe hoektanden kunnen verwondingen veroorzaken.
Ze kunnen onvoorspelbaar reageren als ze andere varkens ruiken.

Een beer moet gescheiden van een zeug gehouden worden, om nesten te voorkomen.
Een beer die echter onvoldoende gelegenheid krijgt om te dekken, kan gefrustreerd raken, wat kan leiden tot gedragsproblemen.

Zet vreemde varkens niet zomaar bij elkaar. U kunt varkens die elkaar nog niet kennen de eerste weken bijvoorbeeld in één weide zetten met een stevige afscheiding ertussen. Zo kunnen ze elkaar horen, zien en ruiken en op die manier rustig aan elkaar wennen.

Niet alle varkens zullen een even goede match zijn. Vraag eventueel advies aan een vereniging of ervaren varkenshouder als u nieuwe dieren toe wilt voegen aan al aanwezige varkens. Varkens kunnen het hele jaar door buiten gehouden worden op een daarvoor geschikte varkensweide. Deze moet groot genoeg zijn.

Afhankelijk van het type en de grootte van de varkens is een oppervlakte van minimaal 75 vierkante meter per varken nodig. Hier komt dan nog ruimte voor bijvoorbeeld het hok bij. Om te voorkomen dat de weide één grote modderpoel wordt waar de varkens geen droge plek meer kunnen vinden, is een grotere ruimte echter zeer aan te bevelen.

De weide kan omheind worden met bijvoorbeeld een stevig hekwerk, schapengaas of hout. Gebruik een stroomdraad langs de onderkant van de omheining om te voorkomen dat de varkens er tegenaan wroeten en duwen. U kunt de omheining ook een eind ingraven om te voorkomen dat de varkens dit omver wroeten. Een sloot is niet geschikt als afbakening, omdat varkens kunnen zwemmen.

Een wei zal al snel omgewroet en modderig worden. Het is daarom verstandig om voor uw varkens steeds een ander stukje weide af te zetten, zodat het oude stuk zich kan herstellen en eventueel opnieuw kan worden gevlakt en ingezaaid. Varkens houden van wroeten bij bosranden, kreupelhout en in wortelrijke grond.

U kunt bijvoorbeeld wilgen- of populierentakken inplanten om een weide zo aantrekkelijker te maken voor uw varkens. Varkens moeten altijd de beschikking hebben over een warm, droog en tochtvrij hok. Het hok moet voldoende groot zijn om languit in te kunnen liggen, hou daarbij een afmeting aan van ongeveer één tot zes vierkante meter per varken, dit is uiteraard afhankelijk van de grootte van de varkens.

Maak het hok niet té groot; het duurt dan langer voordat het hok opwarmt en bij teveel ruimte kunnen de varkens het hok ook gaan gebruiken om hun behoefte in te doen. Zorg in het hok voor een harde, geïsoleerde ondergrond waar de varkens niet in kunnen graven.

U kunt de bodem bedekken met een dikke laag stro waar de varkens in kunnen liggen.
Deze laag strooisel moet vrijwel zo hoog zijn als de varkens zelf, zodat ze er in kunnen wroeten en zich kunnen innestelen.

Een dikke laag bodembedekking heeft een isolerende functie.
Rondom het hok kunt u een stuk harde vloer van tegels of beton leggen.

Dit zorgt ervoor dat de klauwen op natuurlijke wijze af kunnen slijten. Ook voorkomt het inloop van modder in de stal. Omdat varkens vrij zindelijke dieren zijn, doen ze hun behoefte het liefst op een vaste plek die een eind van het hok en van de voerplek verwijderd is.

Maak deze plek regelmatig schoon, anders zullen de varkens steeds een nieuwe plek zoeken voor hun ontlasting. Varkens kunnen hun lichaamstemperatuur slecht regelen, omdat ze bijna niet kunnen zweten. Bij een temperatuur tussen 16 en 22 graden Celsius voelen deze dieren zich het prettigst. Bij warm weer, vaak vanaf een temperatuur van ongeveer 20 graden Celsius, maken varkens graag gebruik van een modderbad.

Dit gedrag wordt “zoelen” genoemd. Zoelen heeft een aantal belangrijke functies: varkens vinden het prettig, het helpt een varken om af te koelen, het heeft een sociale functie en het is belangrijk als lichaamsverzorging. Een modderbad geeft bescherming tegen huidparasieten en helpt om zonnebrand te voorkomen.

Met name roze varkens zijn zeer gevoelig voor het ontwikkelen van zonnebrand. Een goed aangelegd modderbad bevat waterige modder die een dikke laag modder op het varken achterlaat bij warm weer. Het modderbad moet groot genoeg zijn voor alle varkens om ruim in te kunnen liggen. Het moet makkelijk te bereiken zijn.

De diepte mag variëren maar niet dieper zijn dan tot aan het ellebooggewricht. Zorg ervoor dat u het modderbad, indien nodig, kunt aanvullen en verversen met schoon water. Varkens willen regelmatig schuren, vooral na het nemen van een modderbad. Dit kan aan bomen of palen.

Bomen met een grove schors, zoals dennenbomen, worden graag gebruikt om tegenaan te schuren.
U kunt ook zelf schuurplaatsen maken, bijvoorbeeld door palen met schuurborstels te plaatsen.
Zorg in ieder geval voor een schuurgelegenheid dicht bij de modderpoel.

Varkens houden van spelen, u kunt daarom bijvoorbeeld geschikt speelgoed aanbieden.

Er is speciaal varkensspeelgoed verkrijgbaar, maar u kunt ook gebruik maken van natuurlijke speelattributen zoals wilgen- en berkentakken, oude boomstammen of grote keien. Varkens zijn stressgevoelige dieren. Varkens met stress kunnen gezondheids- en gedragsproblemen ontwikkelen.

Laat varkens daarom al op jonge leeftijd aan veel situaties wennen (socialiseren), zodat ze later evenwichtiger in het leven staan. Varkens moeten wennen aan verschillende mensen, dieren, geluiden, enzovoorts. Daarnaast kunt u ze ook trainen. Consequent zijn is erg belangrijk. Als u voedsel gebruikt bij het trainen, voorkom dan dat het varken bedelgedrag ontwikkelt.

Gebruik bij het trainen bijvoorbeeld een clicker. Het kan nodig zijn dat de klauwen van uw varken bekapt moeten worden. Train een varken daarom al als big om de klauwen te laten bekijken en verzorgen. Als uw varken dit niet gewend is, kunt u het dier onder narcose laten behandelen door uw dierenarts.

Zo blijft de stress beperkt. Een goede huidverzorging is belangrijk voor varkens. Ze vinden het bovendien ook erg lekker om regelmatig geborsteld te worden. U kunt dan meteen controleren op parasieten, wondjes, en andere afwijkingen. Bij varkens met huidplooien is het erg belangrijk om de plooien goed schoon te maken om smetplekken en huidontstekingen te voorkomen.

Controleer tijdens het borstelen ook de oren op overmatige hoeveelheden oorsmeer, wondjes of irritaties. Varkens kunnen last krijgen van allerlei parasieten, zoals wormen, luizen en schurft. Voorkom de insleep van nare aandoeningen en stel met uw dierenarts, al voor u varkens gaat houden, een (behandel)strategie op.

Haal de mest van de weide af om de kans op wormbesmettingen te verkleinen.

Door mestonderzoek kunt u controleren of uw varkens een wormbesmetting hebben.
Varkens kunnen bijvoorbeeld via een modderbad besmet raken.
Een goede ontworming van uw varkens is dan belangrijk.

Varkens zijn alleseters (omnivoren).

Ze eten vaak een aantal uur aan één stuk door en slapen vervolgens ook meerdere uren achter elkaar. Van nature besteedt een varken zo’n zes tot zeven uur per dag aan het verzamelen van eten. Hieronder vallen activiteiten als wroeten, grazen en scharrelen.

Ook varkens die bijgevoerd worden, zullen nog een groot deel van hun tijd besteden aan dit natuurlijke fourageergedrag.

Het eten van een varken moet bestaan uit een combinatie van krachtvoer en ruwvoer, zoals gras en hooi.
Rachtvoer is belangrijk, omdat een varken vaak niet voldoende eiwitten en mineralen binnenkrijgt uit ruwvoer.

U kunt 60 tot 70 procent van het voer laten bestaan uit krachtvoer en dit verder aanvullen met ruwvoer. Er is krachtvoer speciaal voor hobbyvarkens, zoals varkensmuesli. Gewoon varkensvoer bevat in tegenstelling tot voer voor hobbyvarkens vaak te weinig vezels.

Afhankelijk van de leeftijd van uw varkens kunt u voer kopen speciaal voor jonge, voor opgroeiende of voor oudere varkens. Krachtvoer kunt u het beste in twee porties verdeeld over de dag geven, bijvoorbeeld ‘s ochtends en ‘s avonds. Een richtlijn voor de dagelijkse hoeveelheid krachtvoer is een half tot drie procent van het lichaamsgewicht.

Voor een varken van 200 kilogram komt dat neer op zo’n één tot zes kilogram krachtvoer per dag, naast het ruwvoer. Dit is afhankelijk van de grootte en het type varken. Varkens moeten daarnaast altijd de beschikking hebben over schoon drinkwater. Voer niet te veel, want varkens worden snel te dik.

Voer daarom ook liever geen extra brood en granen, want dat zijn dikmakers.

Bij een varken dat goed op gewicht is, kunt u de ribben voelen, maar niet zien.
Bij te dikke varkens ziet men bijvoorbeeld overmatige huidplooien, platgedrukte oren en kwabben aan de kont.
Varkens die te mager blijven, kunnen doorligplekken krijgen bij het schouderblad.

Bij een te dunne speklaag is het uitsteeksel van het schouderblad goed te voelen. Ook een spitse kont, wijd uitstaande haren en een gekromde rug wijzen op ondervoeding. Als tussendoortje of beloning bij het trainen kunt u bijvoorbeeld fruit, groente of rozijnen geven.

Hou rekening met het feit dat sommige etenswaren en planten giftig zijn voor varkens. Zorg er dus voor dat uw varkensweide vrij is van giftige planten en gooi geen tuinsnoeisel bij de varkens. Kijk uit met zout, bijvoorbeeld in likstenen of in bepaalde voedselproducten. Een combinatie van teveel zout en te weinig water kan dodelijk zijn! Varkens mogen geen keukenafval (swill) krijgen.

Dit is bij de wet verboden. Hieronder vallen gegaarde, gekookte of ongekookte etens- en snijresten, waaronder dus ook vlees. De leeftijd waarop een zeug of beer vruchtbaar wordt, verschilt per ras. Bij sommige varkens, zoals hangbuikzwijnen en andere minivarkens, kunnen de beren al vanaf een leeftijd van zes tot acht weken seksueel actief worden en zeugen vanaf ongeveer drie tot vier maanden.

Een zeug is iedere drie weken vruchtbaar, dit wordt ook wel ‘bronstig’ of ‘berig’ genoemd. Na dekking door een beer is de draagtijd is ongeveer 115 dagen, oftewel ‘drie maanden, drie weken en drie dagen’. Vijf tot tien dagen voor de geboorte van de biggen krijgt de zeug nestdrang. Zorg voor een rustige, tochtvrije ruimte en voldoende nestmateriaal, zoals stro, en laat de zeug haar nest klaarmaken.

De grootte van een worp biggen kan erg verschillen. Wanneer er meer biggen zijn dan dat er tepels beschikbaar zijn, kan het zogenaamde split-suckling worden toegepast, waarbij de biggen in twee groepen worden verdeeld die beurtelings, met tussenposen van ongeveer vier uur, bij de zeug worden toegelaten om te zuigen.

U kunt ook op zoek naar een pleegmoeder. Pasgeboren biggen hebben competitie om de voorste spenen, omdat dat de beste spenen zijn. De sterkste en grootste biggen zullen de voorste spenen claimen. Na enkele dagen heeft iedere big zijn eigen speen en heerst er een strikte tepelrangorde. Ook als er op enig moment uit die tepel geen melk meer komt door bijvoorbeeld uierontsteking, zal een big niet van tepel veranderen.

Let daarom goed op of een big voldoende melk binnen krijgt. Het is wettelijk vastgelegd dat biggen minimaal 28 dagen bij de zeug moeten blijven, voordat ze van het moederdier gescheiden mogen worden. Het is echter beter om biggen pas vanaf een leeftijd van twee maanden bij de moeder weg te halen (spenen), zeker als de varkens als gezelschapsdier gehouden worden.

In de eerste paar maanden van hun leven leren de biggen sociaal gedrag van hun moeder en nestgenoten.

Te vroeg spenen kan zorgen voor gedragsproblemen en problemen met de zindelijkheid.
Hou goed in de gaten of de zeug niet teveel vermagert en voorkom dat de uier teveel door de steeds sterker wordende biggen wordt beschadigd.

Voorkom ongewenste dekkingen door jonge beertjes op tijd te laten castreren, dit kan al vanaf een leeftijd van ongeveer twee weken. Varkens bereiken gemiddeld op een leeftijd van 18 maanden al zo’n 80 tot 90% van hun volwassen gewicht, afhankelijk van het ras.

Pas op een leeftijd van ongeveer vijf jaar zijn varkens helemaal volgroeid. Klauwproblemen worden veel gezien bij varkens en zijn sterk gerelateerd aan slechte huisvesting en onvoldoende beweging. Ras, voeding, gewicht, ondergrond en erfelijkheid spelen hierbij een rol. Als de klauwen van een varken bijvoorbeeld niet of onvoldoende afslijten, kan het nodig zijn dat ze handmatig bijgewerkt moeten worden.

Overgewicht is een veel voorkomend probleem. Het kan leiden tot allerlei andere aandoeningen, zoals artrose en klauwproblemen. Ook krijgt een varken met overgewicht vaak meer last van huidplooien en de daarbij behorende problemen. Huidproblemen komen regelmatig voor.

Zeker bij roze varkens zonder pigment kan de huid ernstig verbranden in de zon, zelfs als ze regelmatig een modderbad nemen.
Varkens met grote huidplooien hebben extra verzorging nodig om huidirritaties en huidontstekingen te voorkomen.

Wassen met laurierolie houdende zeep kan voor bepaalde huidinfecties effectief zijn.

Sommige varkens hebben een zeer korte neus met veel huidplooien. Dit kan leiden tot ademhalingsproblemen, verstoppingen, huidirritaties of het dichtdrukken van de ogen. Bij hangbuikzwijnen worden regelmatig gebitsafwijkingen gezien. Ook het naar binnen krullen van de ooglidrand (entropion) komt veel voor.

Daarnaast zijn bij beren regelmatig niet beide testikels ingedaald. Het advies is om niet te fokken met dieren met dergelijke afwijkingen. Oorproblemen kunnen verschillende oorzaken hebben. Vaak is oorschurft de oorzaak van een oorgangontsteking die gepaard gaat met heftige jeuk. Uitgescheurde oren worden weleens gezien na ruzie of omdat een varken met een oormerk ergens achter is blijven hangen.

Longontstekingen komen vaak voor bij varkens. Deze kunnen weliswaar door verschillende virussen worden veroorzaakt, maar zijn meestal van bacteriële oorsprong. Een versnelde pompende ademhaling en afwezigheid van eetlust wijst vaak op een longontsteking.

Het zogeheten ‘Dippity Pig Syndrome’ (DPS) wordt veel gezien bij minivarkens. Hierbij is er sprake van blaarvorming op het achterlijf, waardoor het optillen van de kop zeer pijnlijk is en het varken door de achterpoten zakt. Een DPS aanval duurt 24 tot 72 uur. Varkens worden aangetrokken door bloed. Een klein wondje kan ervoor zorgen dat andere varkens eraan gaan likken en dit kan leiden tot bijten.

Behandel wondjes in zo’n geval met jodium of een ander desinfectiemiddel. De geur van het middel zorgt ervoor dat andere varkens de wond met rust laten. Varkens kunnen gezondheidsproblemen ontwikkelen als ze tekorten hebben aan vitaminen en mineralen. Dit ontstaat vooral door verkeerde voeding.

Veel voorkomende tekorten bij varkens zijn ijzertekort of een tekort in vitamine E en selenium.
Biggen worden van nature geboren met een lage ijzervoorraad in hun lichaam.
Door wroeten en het eten van poep kunnen ze vaak genoeg ijzer binnenkrijgen.

Een lichte bloedarmoede door ijzertekort bij biggen in de eerste vier tot zes weken is normaal.

Als de bloedarmoede te erg wordt is het nodig om de biggen extra ijzer toe te dienen. Informeer hiernaar bij uw dierenarts. Pas op met het geven van extra ijzer via drinkwater of pasta aan jonge biggen, omdat dit darminfecties kan bevorderen. Vitamine E en selenium zitten in het varkensvoer, maar als voer te lang bewaard blijft, kan dit afgebroken worden.

Een tekort van vitamine E en selenium kan plotselinge sterfte bij jonge biggetjes geven. Varkens kunnen last krijgen van parasieten, zoals wormbesmettingen (spoelwormen, lintwormen en maagwormen), schurftmijt en luizen. Verschijnselen kunnen bijvoorbeeld zijn: jeuk, vermagering of een langzame groei. In Nederland kunnen varkens gevaccineerd worden tegen verschillende ziekten.

De belangrijkste ziekte om tegen te vaccineren is vlekziekte. De vlekziektebacterie een bodembacterie. Varkens die buiten lopen hebben een verhoogd risico op het krijgen van deze aandoening. Varkens met vlekziekte worden acuut ziek, met hoge koorts, een verminderde eetlust en waarbij braken op kan treden.

Later ontstaan er vaak rode vlekken op de huid, waar de ziekte zijn naam aan dankt. Daarna kan bloedvergiftiging optreden en tevens ademhalingsmoeilijkheden en diarree. Drachtige (zwangere) varkens kunnen last hebben van vroeggeboortes. Varkens die herstellen van een vlekziekte-infectie krijgen vaak een hartklepontsteking waaraan ze later alsnog kunnen sterven.

Door verschillende bacteriële oorzaken kunnen bij biggen ontsteking van de borst- en buikvliezen optreden. De symptomen zijn divers en weinig specifiek: onder andere hoge koorts, sloomheid, een verminderde eetlust, hoesten, gezwollen gewrichten, kreupelheid en soms ook neurologische verschijnselen komen voor.

Dergelijke infecties hebben zonder behandeling een slechte prognose. Het varkenspokkenvirus wordt overgebracht door luizen en vliegen of door direct contact. Het virus tast de huid aan. Meestal wordt de huidinfectie niet opgemerkt en herstelt het dier snel. Het varken is er vervolgens levenslang tegen beschermd.

Typisch voor een infectie zijn onregelmatige knobbels op de buik, lies, oren en wroetschijf. De infectie is meestal na enkele weken voorbij. Er is een aantal aangifteplichtige ziekten bij varkens, zoals Mond-en-klauwzeer (MKZ), Klassieke varkenspest (KVP), Afrikaanse varkenspest (AVP), de Ziekte van Aujeszky, blaasjesziekte en Brucellose.

Voor deze infectieziekten geldt dat de overheid bij uitbraken een bestrijdingsplan heeft waar iedere varkenshouder verplicht aan moet deelnemen. Laat een overleden varken met verdenking van één van deze ziekten altijd onderzoeken door een dierenarts. Er zijn veel aandoeningen die bij varkens voor kunnen komen en ook besmettelijk voor de mens zijn.

Zulke aandoeningen worden “zoönosen” genoemd. Het is belangrijk om altijd voor een goede hygiëne te zorgen als u varkens houdt. Voorbeelden van zoönosen zijn worminfecties, schurft, darminfecties (zoals salmonellose, campylobacteriose, giardiase), bacteriële infecties zoals vlekziekte, schimmelinfecties en virusinfecties (zoals een influenza-infectie).

Raadpleeg bij twijfel over de gezondheid van uw varken altijd een dierenarts.

Het is van belang dat u kennis heeft van het natuurlijke gedrag van deze dieren.
Volwassen varkens worden vaak groter dan gedacht en stellen nogal wat eisen aan hun leefomgeving.
Helaas gebeurt het te vaak dat mensen een “minivarken” aanschaffen, zonder zich te realiseren dat dit groepsdieren zijn die groter worden dan gedacht en natuurlijke behoeften hebben zoals wroeten.

Wanneer deze varkens volwassen worden resulteert dat vaak in ongewenst gedrag. Om varkens te mogen houden moet u voldoen aan bepaalde wet- en regelgeving. Wanneer u minder dan vijf varkens houdt, valt u onder de regels voor hobby/recreatiehouders (RE).

Hierbij worden biggen jonger dan twaalf weken niet meegerekend. Om varkens te houden moet u vooraf een Uniek BedrijfsNummer (UBN) aanvragen via, Met het UBN wordt geregistreerd wie de varkens houdt en waar de varkens zich bevinden. U moet hiervoor een bedrijfsregister bijhouden. Alle administratie moet u minimaal drie jaar bewaren.

Alle varkens in Nederland moeten geregistreerd zijn en een oormerk dragen. Ook moet u uw varkens aanmelden bij een aangewezen databank. Informatie daarover kunt u vinden op de website van, U kunt een varken aanschaffen via een fokker, maar u kunt ook kiezen voor een herplaatser.

De aanschafprijs van een varken is gemiddeld zo’n 75 tot 300 euro.

Dit is onder andere afhankelijk van het ras en de leeftijd.
Herplaatsers worden vaak goedkoper of zelfs gratis aangeboden.
De kosten voor ruw- en krachtvoer en bodembedekking voor in de stal zijn enkele tientallen euro’s per maand per varken.

Verder zult u rekening moeten houden met kosten voor het onderhoud van stal en weide. Overige terugkomende kosten zijn er onder andere voor vaccinaties en parasietbestrijding, zoals ontwormen. Daarnaast kunt u voor onverwachte kosten komen te staan als uw varken ziek wordt.

Varkens moeten verplicht te identificeren zijn met een geel oormerk, dat wordt gekoppeld aan uw UBN. Als een varken zijn merk verliest, moet er binnen drie dagen een nieuw oormerk aangebracht worden. Als RE-varkenshouder mag u alleen varkens aan- en afvoeren naar een andere RE-houder, dit moet u bijhouden in uw administratie. Voor vervoer naar een andere locatie is een vervoersdocument verplicht. Wanneer één van uw varkens komt te overlijden, moet het dier afgevoerd worden door een erkend bedrijf.

: Varken

Hoe oud is de oudste varken?

Oudste varken officieel 23 jaar oud | Pigbusiness.nl – Nieuws voor varkenshouders Hoe Lang Leven Varkens Huisvarken Baby Jan is ruim 23 jaar oud Beeld: Guinnes Book of Records Het oudste minivarken dat nu geregistreerd staat is ruim 23 jaar oud en leeft als huisdier in de Amerikaanse staat Illinois. Daarmee leeft ze beduidend langer dan gangbaar voor type varken dat in de regel niet ouder wordt dan 20 jaar.

Baby Jane is nu opgenomen in het Guinness Book of Records als oudste levende varken ter wereld.
Het Guinness Book of Records registreert wereldwijd alle bijzondere zaken, prestaties en gebeurtenissen.

Baby Jane is een minivarken, die als huisgenote leeft bij Patrick Cunningham en Stan Coffman in Illinois, een Amerikaanse staat in het noordoosten van de VS.

Zij adopteerden haar als acht weken oude big, geboren op 1 februari 1998 in een dierenpark. Het minivarken leeft als huisdier en heeft ondertussen de nodige privileges, zoals het slapen op het bed van haar verzorgers. De dagelijkse routine van deze bejaarde dame bestaat uit eten, slapen en kleine rondjes wandelen.

Kan een varken blij zijn?

Kwispelende staart – Wat blijkt? Varkens maken veel gebruik van hun staart en oren bij het uiten van emoties. Zo houdt een blij varken zijn staart in een krul en staan de oren ontspannen naar voren gedraaid. Is een varken echt enthousiast, bij het vooruitzicht van een lekker hapje of tijdens het spelen, dan wordt er ook met de staart gekwispeld.

Een varken dat zich níet goed voelt, is ook te herkennen aan zijn lichaamstaal. De staart hangt dan laag en de oren draaien naar achteren. Deze kennis maakt het extra treurig dat de meeste varkens in Nederland geen staart hebben. Die wordt er bij biggen al kort na geboorte afgebrand. Een pijnlijke ingreep met grote gevolgen: de lichaamstaal van het varken wordt ernstig beperkt.

Toch laat een varken nog veel emoties zien met zijn staart, zelfs met een stompje. Als een varken enthousiast is, kwispelt het met zijn staart. Foto: Sabine Grootendorst/Varkens in Nood

Waarom mag een varken geen vlees eten?

Verboden – Voer absoluut geen vlees, zout en keukenafval aan varkens. Het voeren van vlees aan varkens is verboden vanwege het verspreiden van varkensziektes. Dus geef ook bijvoorbeeld geen boterham met een plakje worst erop.

Kan een varken bijten?

Omgang met varkens | Arbocatalogus Varkenshouderij Zeugen vertonen moedergedrag door hun biggen te beschermen. Vooral de eerste dagen na het werpen zijn ze zeer alert. Onrust kan dan gemakkelijk leiden tot stress, met als gevolg: doodliggen of doodtrappen van de biggen of bijten naar de verzorger.

Een beer is van nature onbetrouwbaar en kan een varkensverzorger aanvallen en verwonden. Varkens hebben van nature de neiging om te wroeten, kauwen en bijten. In sommige situaties kan dit leiden tot een gevaarlijke situatie voor de verzorger. De verzorger raakt niet verwond door een varken. Wees voortdurend voorbereid op het gedrag van varkens.

Geef voorlichting en instructie over de interactie van mens en dier en de juiste benadering van varkens. Meld het aan collega’s als er gewerkt wordt in risicosituaties (stallen met grote groepen dieren in groepshuisvesting). Fok en selecteer beren op een rustig karakter.

Hoeveel varkens mag je houden als particulier?

Houders van hobbyvarkens mogen maximaal 4 varkens hebben. Ze moeten beschikken over een UBN (zie www.mijnrvo.nl ). Een UBN moet je aanvragen voordat de varkens bij je komen. Aan- en afvoermeldingen kun je registreren bij een door de overheid aangewezen databank, die van de Producenten Organisatie Varkenshouderij of van Varkenspost.nl.

Wie dat niet wil, omdat deze organisaties gelinkt zijn aan de commerciële varkenshouderij, kan zelf een paspoort maken en de dieren laten chippen.
Dit is officieel niet toegestaan.

Zie verder wiki over identificatie en registratie van varkens,
Officieel moeten varkens een oormerk in.
Om oormerken te kunnen bestellen, heb je een relatienummer nodig.

Dat kun je aanvragen bij rvo.nl. Op de website van rvo.nl is ook meer informatie te vinden over het bestellen van oormerken. Zie rvo.nl/onderwerpen/identificatie-en-registratie-dieren/varkens-melden/varkens-merken Iedere varkenshouder moet veranderingen in het aantal varkens bijhouden.

Ook moet je de geboortegegevens bijhouden.
Dit doe je in een bedrijfsregister.

Dit mag op papier of digitaal, in een app bijvoorbeeld.
Hoe je de gegevens noteert mag u zelf bepalen.
Dit register moet u minimaal 3 jaar na de laatste verandering bewaren.

Noteer in het bedrijfsregister ook het verlies van een oormerk.

Vermeld hierbij het oormerknummer en de datum van verlies. Raszuivere en hybride varkens die staan ingeschreven in een stamboek, mogen in plaats van een oormerk worden voorzien van een tatoeage. Je mag met je varken niet naar een evenement. Dat heeft te maken met strenge regels die de verspreiding van dierziekten moeten voorkomen.

Van een aantal voorschriften zijn hobbymatige varkenshouders vrijgesteld.

Zo vallen varkenshouders met maximaal vier varkens en hun eventuele niet-gespeende biggen, niet onder strenge regels die gelden voor grote bedrijven.
Zij komen in aanmerking voor de zogeheten RE-status.
Je mag als hobbyvarkenshouder varkens afvoeren naar de slacht maar ook naar andere varkenshouders met een RE-status.

Kleinschalige bedrijven gericht op productie hebben doorgaans de status van B- of D-bedrijf. zie de linkjes hieronder. De regels voor de afvoer van dode varkens zijn te vinden in de wiki over destructie, Relevante regelgeving: Gerelateerde onderwerpen:

Gezondheid van hobbyvarkens

Terug naar:

Varkens

Kunnen varkens mensen eten?

Alleen botten gevonden 19 januari 2020 10:20 Aangepast 19 januari 2020 10:33 Een bejaarde Poolse boer die al een paar weken vermist was, is vermoedelijk opgegeten door zijn eigen varkens. Op zijn erf zijn alleen wat stukjes bot en schedel gevonden. Een buurvrouw van de man vond de botten en belde de politie. Alles lijkt erop te wijzen dat de boer door zijn eigen varkens is opgegeten.

Waarom gillen varkens?

Uit onderzoek van de universiteit van Lincoln ( Groot-Brittannië ) en Queens University (Belfast, Noord-Ierland) is gebleken dat varkens knorren met betekenis. Daaruit valt niet alleen de persoonlijkheid van varkens af te luisteren, maar we kunnen er ook belangrijke informatie uithalen over het welzijn van deze sociale dieren. Hoe Lang Leven Varkens Foto: Leo Reynolds/ Flickr Eerder schreef Eva Meijer voor PiepVandaag.nl een zesdelige columnreeks over de manier waarop dieren communiceren: dierentalen, De onderzoekers van de twee universiteiten zijn gespecialiseerd op het gebied van gedrag en welzijn van dieren.

Ze ontwikkelden een experiment om de verhouding te onderzoeken tussen de persoonlijkheid en het geknor van varkens.
Daarnaast onderzochten ze of de kwaliteit van hun leefomstandigheden van invloed was op de geluiden die ze produceerden.
Onderscheid in onderkomen Er waren 72 jonge varkens opgenomen in het onderzoek – zowel mannetjes (beren) als vrouwtjes (zeugen).

De onderzoekers brachten de ene helft onder in ruime, luxe uitgeruste hokken met stro op de grond, en de andere helft moest het doen met kleinere, spartaanse hokken waarvan de vloer deels van de beton was. Deze hokken voldeden overigens aan de wettelijke Britse vereisten voor de varkenshouderij,

Twee tests Om een idee te krijgen van de persoonlijkheden van de varkens voerden de onderzoekers twee tests uit.
Bij de sociale-isolatie-test werd elk varken drie minuten van de rest van de groep afgescheiden, en bij de onbekend-voorwerp-test verbleef het dier vijf minuten in een hok met daarin twee objecten die het nog niet eerder had gezien: een grote witte emmer, of een oranje verkeerspilon.

De onderzoekers noteerden het gedrag van de dieren, inclusief de geluiden die ze daarbij lieten horen. Twee weken later herhaalden ze deze tests om te bepalen of de varkens hun reactie reproduceerden. Dit is namelijk een bepalend kenmerk van persoonlijkheid, en wordt bij dieren ook wel ‘coping style’ genoemd.

Daarnaast noteerden de onderzoekers de frequentie van het geknor: tijdens de test telden ze hoeveel keer de dieren per minuut knorden en analyseerden het effect van de verschillende leefomstandigheden op het geluid.
Persoonlijkheid blijkt uit geknor De conclusie van het onderzoek was dat varkens met een meer proactieve persoonlijkheid meer knorden dan hun reactievere soortgenoten.

Bovendien bleek dat de beren (en geen enkele zeug) uit de spartaanse hokken minder vaak knorden in vergelijking met de beren uit de luxe hokken. Dat zou erop kunnen duiden dat mannetjes sterker reageren op omgevingsfactoren. Deze resultaten bevestigen dat varkens met hun geluiden uitdrukking geven aan hun persoonlijkheid.

Dit heeft mogelijk verregaande gevolgen gehad in de ontwikkeling van hun sociale gedrag, aldus de onderzoekers. Bovendien duiden de uitkomsten erop dat men rekening zou moeten houden met die persoonlijkheden als men het welzijn van de dieren wil afmeten aan hun geluiden. Innerlijke toestand geuit met geluiden Dr.

Lisa Collins, die het onderzoek leidde en gespecialiseerd is in dierengezondheid, -gedrag en –welzijnsepidemiologie aan de School of Life Sciences van de universiteit van Lincoln, verklaarde: “Het tamme varken is een zeer sociaal dier dat zijn stem veelvuldig gebruikt om, onder andere, in contact te blijven met anderen dieren uit de kudde terwijl ze naar voedsel zoeken, te communiceren tussen ouder en kind, of aan te geven dat ze angstig zijn.

Uit de geluiden die varkens maken valt veel informatie te halen, over onder meer hun emotionele, motivationele en psychologische toestand. Varkens gillen bijvoorbeeld als ze angstig zijn, om zo andere dieren van hun situatie op de hoogte te brengen, of steun te bieden. Varkens knorren onder alle omstandigheden, maar in het bijzonder tijdens het zoeken naar voedsel om de kuddegenoten te laten weten waar ze zijn.” Aanknopingspunt voor verder onderzoek Mary Friel, de hoofdauteur van het onderzoek en PhD-student aan Queen’s University Belfast, voegt hieraan toe: “Met dit onderzoek wilden we onderzoeken welke factoren van invloed zijn op de geluiden die varkens maken, zodat we beter begrijpen welke informatie ze proberen over te brengen.

En als we weten op welke manier hun geknor verband houdt met hun persoonlijkheid, kunnen diergedragsdeskundigen en dierenwelzijnsexpers beter in kaart brengen hoe die persoonlijkheid van invloed is op hun communicatie. Dat verschaft hen inzicht in welke rol deze persoonlijkheid speelt in de evolutie van sociaal gedrag en groepsdynamiek bij sociaal ingestelde diersoorten.” Het onderzoek is gepubliceerd op de website Royal Society Open Science,

Wat is giftig voor een varken?

De lijst met giftige planten voor varkens is best wel lang. Alle bolgewassen (tulp, narcis, sneeuwklokje, etcetera), rhododendron, Amerikaanse vogelkers, lupines, bremsoorten, kardinaalsmuts, hulst, taxus, robinia, laurierkers, skimmia, cyclaam.

Wat mag varkens niet eten?

(Advertentie) – Door varkens weinig te eten te geven, worden ze weliswaar niet snel te dik, maar ze kunnen daardoor wel te weinig voedingsstoffen binnen krijgen, een onverzadigd gevoel hebben of gedragsafwijkingen ontwikkelen omdat ze te weinig te doen hebben. Het rantsoen aanvullen met Ruwvoer voor varkens is daarom aan te bevelen.

Gras, goed hooi en groente zijn goede voedingsmiddelen voor varkens. Varkens mogen nooit keukenafval (swill) gevoerd krijgen. Dit is bij de wet verboden. Het voeren van aardappelschillen en rauwe aardappel wordt sterk afgeraden. Dat geldt ook voor allerlei zoetigheid. Geef varkens gerust fruit, maar slechts heel af en toe en erg weinig.

Let erop dat de kwaliteit zo is dat u het zelf ook zou durven op te eten. Varkens kunnen grote hoeveelheden water verstouwen. Zorg daarom dat er altijd voldoende water beschikbaar is. Meer over voeding van varkens:

Dunnere varkens door meer vezels Fruit is geen voedsel voor dieren

Voedingsadviezen: Gerelateerde onderwerpen:

Gewicht van het varken Gezondheid van hobbyvarkens Giftige planten en struiken

Terug naar:

Varkens

Wat kost een varken per maand?

Ben je geschikt als varken-eigenaar? Varkens zijn leuke, intelligente dieren. Je hebt wel wat kennis én ruimte nodig om ze goed te kunnen verzorgen. De volgende vragen helpen je om te bedenken of het houden van varkens bij je past:

Heb je genoeg ruimte om een groep varkens te houden? Heb je een manier om de mest van de dieren kwijt te geraken? Weet je welke wettelijke verplichtingen je hebt als je varkens houdt? Heb je tijd om dagelijks voor de dieren te zorgen? Kan je 10 tot 20 jaar voor de varkens zorgen? Kan je ongeveer 42 euro per maand spenderen per varken?

Waar haal je een varken? Er is heel wat wetgeving over het houden van varkens. Sowieso moet je als hobbyhouder (dit geldt tot 3 varkens) voldoen aan allerlei regels, Je vindt een overzicht op de site van het Varkensloket, Je moet je bijvoorbeeld laten registreren bij Dierengezondheidszorg Vlaanderen (DGZ).

Let op: wil je met de varkens kweken, dan moet je aan extra eisen voldoen. Varkens kan je kopen bij een fokker of boer. Soms zijn er ook varkens beschikbaar in asielen. Let op, als je een varken uit het buitenland koopt, ook al is dit net over de grens, dan moet hiervoor een gezondheidscertificaat worden opgesteld dat opgemaakt wordt door een inspecterende dierenarts.

Dit brengt snel heel wat extra kosten mee. Koop geen dieren waarvan je de achtergrond niet kent. Je vraagt dus best raad aan een ervaren fokker of een fokvereniging, bijvoorbeeld Steunpunt Levend Erfgoed, Let op de toestand van het varken dat je wil kopen.

Oop nooit een dier dat er niet gezond uit ziet. Koop geen te jonge biggen. Je vermijdt veel problemen met hun gedrag en gezondheid als ze bij de zeug kunnen blijven tot ze minimaal 8 weken oud zijn. Als je verwaarloosde dieren tegenkomt, dan meld je dit het beste bij de Inspectiedienst dierenwelzijn,

Een varken kan je transporteren in een vee- of paardentrailer. Hou er rekening mee dat het transport van varkens ook aan bepaalde voorwaarden gebonden is. Heb geduld en laat het dier rustig op- en afstappen om stress te vermijden. Heb je al varkens en wil je een nieuw dier toevoegen, hou dat dier dan een tijd in quarantaine.

Mogelijk is dit ook een goed moment om het nieuwe dier te ontwormen.
Introduceer het dier daarna geleidelijk en bij voorkeur op nieuw (neutraal) terrein om stress en agressie te voorkomen.
Hoeveel kost een varken? De prijs van een varken is 25 tot 750 euro, afhankelijk van het ras dat je wilt kopen.
Let op met gratis aangeboden dieren, de bijkomende dierenartskosten kunnen hoog oplopen.

Een weide en een stal zijn de grootste kosten. Het bouwen van een stal kan sterk variëren in prijs, van een schuilhok met stro van 500 euro, tot een complete gebouwde stal van 2.000 euro. Een weide met een oppervlakte van ongeveer 0,5 hectare huren, kost ongeveer 800 euro per jaar. Varkens zijn zeer nieuwsgierige, sociale groepsdieren, die in de natuur grote gebieden bewonen. Hou ze dus nooit alleen en geef ze een ruim hok.

Kan een varken buiten blijven in de winter?

De Stal – Verblijft het varken zomer en winter buiten dan moeten ze een goede schuilhut hebben. ‘s Winters hebben ze dan beschutting tegen de kou en regen, in de zomer hebben ze dan beschutting tegen de felle zon. De schuilhut kan worden opgestrooid met stro of hooi, maar wanneer er voldoende stro, takjes, riet etc.

Aanwezig zijn dan zal het varken dit zelf regelen.
In de winter sleept het varken materiaal in de schuilhut om zo een warm nest te maken.
In de zomer wil hij het koeler hebben en dan gooit hij alle rommel er weer uit.
Heeft het varken een meer permanente stal of moet het varken door omstandigheden langer binnen blijven dan moet de stal voldoende groot zijn.

Een varken gebruikt de stal dan in hoofdzaak voor drie zaken; slapen, mesten en eten. In de stal moet ruimte zijn om die drie dingen apart van elkaar te kunnen doen. Het klinkt raar maar varkens houden niet van een vieze stal. Ruim daarom regelmatig de mest op.

Welke dieren kunnen wel 200 jaar oud worden?

9. Groenlandse walvis – Op de negende plek een zoogdier én het grootste dier in deze top 10: de Groenlandse walvis. Pas rond zijn veertigste, vijftigste is de Groenlandse walvis volgroeid; hij kan – minstens – 200 jaar oud worden. Wetenschappers vonden in 2007 een 19de-eeuwse stenen harpoenpunt in het blubber (vet) van een door eskimo’s gedode Groenlandse walvis bij Alaska. Een Groenlandse walvis ( Balaena mysticetus ) in de Zee van Ochotsk, oostelijk Rusland. Foto: Getty Images

Wat maakt een varken intelligent?

Varkens hebben een goed geheugen – Dr. Suzanne Held van de universiteit van Bristol heeft veel onderzoek gedaan naar de cognitieve vaardigheden van varkens. Uit een studie naar het geheugen van boerderijvarkens blijkt dat zij prima dingen kunnen onthouden.

Kan een varken goed zien?

Zien – Varkens kunnen niet zo goed zien als wij. Het zijn eigenlijk dieren die van schemering houden. Als ze ergens rondlopen waar ze nog nooit geweest zijn, houden ze hun kom omlaag. Zo kunnen ze voelen, ruiken en proeven wat er op de grond ligt. Ze hebben dus eigenlijk geen goede ogen nodig.

Wat vind een varken leuk?

Spelen – Varkens spelen hardhandig. Dat is bij voorbaat goed om te weten. Als je een filmpje bekijkt van een toom biggen dan zul je niet zelden een bowling- of vliegpartij zien. Dit komt omdat spel bijna altijd een rangorde-component in zich heeft bij varkens.

Als ze spelen zwaaien ze met hun hoofd rennen achter elkaar aan en dagen elkaar uit. Altijd eindigt spel in een of andere manier in het topvarken dat een punt drukt ten opzichte van het varken lager in rang. Dit is een goed basisprincipe om in gedachten te houden. Varkens staan bekend om hun dolle 5 minuten rennen, “zoomies” noemen ze dat in Amerika.

Bijna iedere dag (met uitzondering van oudere varkens) is er wel zo’n moment waarop je varken besluit te gaan rennen. Vaak gepaard met geblaf of andere opmerkelijke geluiden. Als je besluit om hieraan deel te nemen, zorg dan dat je eindigt met achter hem aanrennen en onder het rennen met je hand kleine duwtjes tegen zijn kont te geven.

Dit lijkt op de duwtjes die varkens elkaar geven als ze “spelen”. Accepteer niet dat hij dat bij jou doet, zo zit het rangorde-deel wel goed. Varkens zijn snel geïnteresseerd, snel weer afgeleid en snel verveeld. Dat maakt het soms lastig om een leuk tijdverdrijf te bedenken voor je varken(s). Een aantal dekens waar hij mee mag doen wat hij wil, helpt vaak.

Net zoals het begrenzen dat kussens en dekens op de bank niet van hem zijn maar van jou. Je corrigeert dit door hem te zeggen “nee” en te wijzen naar het alternatief wat van hem is. Alleen “nee” zeggen zonder een alternatief te bieden helpt het varken niet zijn verveling en interesse te bevredigen.

En bovendien krijg je al snel het gevoel een politieagent te zijn.
Zorg ervoor dat er dus varkensalternatieven zijn.
Een snuffelmat () kan helpen bij het wroeten en slopen.
Een bak met potgrond in de tuin zorgt ervoor dat hij zijn wroetbehoefte kwijt kan (en bovendien aan de benodigde ijzer kan komen) en houdt hem bezig.

Hoe oud wordt een klein varken?

Als je voor minivarkens kiest, ontferm je je over bijzonder intelligente en sociale dieren. Waarin moet je voor hen voorzien? En wat moet je weten, vooraleer je ervoor gaat? Ten eerste: weet dat je een langer engagement aangaat, minivarkens leven gemiddeld 15 jaar.

Behandel je de varkentjes echter goed? Kun je er dus veel tijd voor vrijmaken, om ze liefdevol en consequent op te voeden? Dan krijg je er ook heel wat liefde van terug.
Verder zijn varkens echte wroeters – in no time is hun uitloop omgeploegd.
Ze blijven ook niet klein, ze kunnen wel meer dan 100 kg gaan wegen.

Bovendien stellen ze je geduld op de proef tijdens de opvoeding. Zie je het nog zitten? Dan steken we van wal.

Hoe gaat het slachten van varkens?

Van stal tot slachthuis – Vleesvarkens worden geslacht als ze 100 kilo wegen. Een vrachtwagen brengt ze naar het slachthuis, waar ze worden verdoofd en geslacht. Daarna gaat het vlees naar slagers en supermarkten waar het verkocht wordt aan de klant. Nederlanders zijn dol op vlees.

We eten gemiddeld 38,4 kilo per persoon per jaar en bijna de helft daarvan komt van een varken. Maar wat is er eigenlijk allemaal gebeurd met het varken achter dit karbonaadje? Dit biggetje moet een varken worden, als het 100 kilo weegt levert het genoeg vlees op en is het klaar voor de slacht. Dat gewicht wordt bereikt door de dieren 2 kilo per dag te voeren.

Dat bestaat vooral uit resten uit de voedingsindustrie zoals aardappelschillen en wordt aangevuld met soja, maïs en graan. In het buitenland wordt het groeiproces soms versneld door varkens groeihormonen te geven. Maar dat mag niet in de EU. De varkens worden gehouden in groepen.

En hoeveel ruimte die krijgen aan af van het keurmerk waaronder het vlees in de supermarkt ligt. Een vleesvarken zonder keurmerk heeft gemiddeld 0,8 vierkante meter leefruimte, met één ster een vierkante meter, met 2 sterren 1,2 vierkante meter en met 3 sterren 1,3 vierkante meter. In de stal moet altijd speelmateriaal aanwezig zijn, zoals stro, blokken hout of touw.

Varkens met 2 sterren of meer moeten een strobed krijgen en vrij naar buiten kunnen. Als het varken na een half jaar 100 kilo weegt, is het klaar voor de slacht. De vrachtwagen die het vaker naar de slachterij brengt mag alleen gaan rijden als het bij vertrek onder de 35 graden is en er water is voor de varkens.

De maximale duur van het transport hangt ook weer af van het keurmerk.
Bij een ster is het maximaal 8 uur en bij 2 of 3 sterren maximaal 6 uur.
Varkens zonder ster mogen onbeperkt reizen maar moeten om de 24 uur rusten.
In slachthuizen worden biologische en gewone varkens gescheiden geslacht.
Na uitladen worden alle dieren direct gekeurd door een dierenarts van de Nederlandse Voedsel- en Waren Autoriteit.

Kreupele varkens mogen niet op transport. Maar als ze onderweg toch gewond raken, worden ze in het slachthuis als eerste verdoofd. Meestal zit er een uur tussen de aankomst van de varkens en de slacht zelf. In de tussentijd blijven ze in een stal en worden ze afgespoeld omdat de varkens daar rustiger van worden.

Na dat uur gaan de varkens richting de verdoving.
Sommige slachthuizen hebben kleine aanpassingen die stress verminderen, zoals een langzaam oplopende vloer, gangen zonder hoeken of licht aan het einde van de gangen en als ze rustiger blijven, is er minder dwang nodig om ze te verplaatsen.
Als ze dat niet genoeg uit zichzelf doen worden de varkens vooruit gedreven met drijfstokken.

Varkens worden verdoofd met een elektrische stroom of koolstofdioxide en raken dan buiten bewustzijn. Bij de elektrische methode worden varkens in een rij gedreven en dat is stressvol. De schok wordt daarna handmatig met een tang op de kop of automatisch met elektroden op de borst afgegeven.

Bij de gasverdoving zakt een kooi met varkens in een schacht gevuld met CO2. In tegenstelling tot de elektrische schok duurt dit proces even. Na 14 tot 30 seconden zijn de varkens bewusteloos. Eenmaal verdoofd wordt het dier direct ondersteboven gehangen en snijden ze de halsslagader door. Het varken bloedt uiteindelijk dood.

Zo blijft er geen bloed achter in het vlees. Via een lange rail gaan de karkassen door het slachthuis. Onderweg worden ze ondergedompeld in een bad met heet water zodat het karkas schoonspoelt en haar losweekt. Haar dat achterblijft, wordt later weggebrand.

Als de varkenshuid schoon is, wordt de buik opengesneden en worden organen verwijderd. Dan wordt het karkas in tweeën gezaagd, nogmaals gekeurd en verdwijnt het in de koeling. De volgende dag worden de karkassen in specifieke stukken gesneden en die gaan naar de slagers en slagerijen van supermarkten.

Die bewerken het en verpakken het met het bijbehorende keurmerk. En zo belandt die karbonade uiteindelijk op jouw bord. : Schooltv: Hoe worden varkens geslacht? – Van stal tot slachthuis

Hoeveel varkens mag je als particulier houden?

Wie dat niet wil, omdat deze organisaties gelinkt zijn aan de commerciële varkenshouderij, kan zelf een paspoort maken en de dieren laten chippen.
Dit is officieel niet toegestaan.
Zie verder wiki over identificatie en registratie van varkens,
Officieel moeten varkens een oormerk in.
Om oormerken te kunnen bestellen, heb je een relatienummer nodig.

Ook moet je de geboortegegevens bijhouden.
Dit doe je in een bedrijfsregister.
Dit mag op papier of digitaal, in een app bijvoorbeeld.
Hoe je de gegevens noteert mag u zelf bepalen.
Dit register moet u minimaal 3 jaar na de laatste verandering bewaren.
Noteer in het bedrijfsregister ook het verlies van een oormerk.

Van een aantal voorschriften zijn hobbymatige varkenshouders vrijgesteld. Zo vallen varkenshouders met maximaal vier varkens en hun eventuele niet-gespeende biggen, niet onder strenge regels die gelden voor grote bedrijven. Zij komen in aanmerking voor de zogeheten RE-status. Je mag als hobbyvarkenshouder varkens afvoeren naar de slacht maar ook naar andere varkenshouders met een RE-status.

Gezondheid van hobbyvarkens

Terug naar:

Varkens

Waarom schreeuwt een varken?

Ze ontwikkelden een experiment om de verhouding te onderzoeken tussen de persoonlijkheid en het geknor van varkens.
Daarnaast onderzochten ze of de kwaliteit van hun leefomstandigheden van invloed was op de geluiden die ze produceerden.
Onderscheid in onderkomen Er waren 72 jonge varkens opgenomen in het onderzoek – zowel mannetjes (beren) als vrouwtjes (zeugen).

Twee tests Om een idee te krijgen van de persoonlijkheden van de varkens voerden de onderzoekers twee tests uit.
Bij de sociale-isolatie-test werd elk varken drie minuten van de rest van de groep afgescheiden, en bij de onbekend-voorwerp-test verbleef het dier vijf minuten in een hok met daarin twee objecten die het nog niet eerder had gezien: een grote witte emmer, of een oranje verkeerspilon.

Daarnaast noteerden de onderzoekers de frequentie van het geknor: tijdens de test telden ze hoeveel keer de dieren per minuut knorden en analyseerden het effect van de verschillende leefomstandigheden op het geluid.
Persoonlijkheid blijkt uit geknor De conclusie van het onderzoek was dat varkens met een meer proactieve persoonlijkheid meer knorden dan hun reactievere soortgenoten.

Dit heeft mogelijk verregaande gevolgen gehad in de ontwikkeling van hun sociale gedrag, aldus de onderzoekers.
Bovendien duiden de uitkomsten erop dat men rekening zou moeten houden met die persoonlijkheden als men het welzijn van de dieren wil afmeten aan hun geluiden.
Innerlijke toestand geuit met geluiden Dr.

Uit de geluiden die varkens maken valt veel informatie te halen, over onder meer hun emotionele, motivationele en psychologische toestand.
Varkens gillen bijvoorbeeld als ze angstig zijn, om zo andere dieren van hun situatie op de hoogte te brengen, of steun te bieden.
Varkens knorren onder alle omstandigheden, maar in het bijzonder tijdens het zoeken naar voedsel om de kuddegenoten te laten weten waar ze zijn.” Aanknopingspunt voor verder onderzoek Mary Friel, de hoofdauteur van het onderzoek en PhD-student aan Queen’s University Belfast, voegt hieraan toe: “Met dit onderzoek wilden we onderzoeken welke factoren van invloed zijn op de geluiden die varkens maken, zodat we beter begrijpen welke informatie ze proberen over te brengen.